22 Şubat 2012 Çarşamba

Ölümcül sözler / Pinhani


Durup düşünmeye zamanın olur mu ? 
Yitirmeden anlamaz insan 
Sevdiklerin yolun sonunda 
Sarıl her fırsatında o insana 
Arkasından ağlayan olma 
Geri getirmez çok ağlasan da 

Durur, durur belki baş ucunda 
Annen baban kendi çapında 
Abin bile 47 yaşında 
Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş 
Gün gelince herkesin açılmış, 
Ama sorarsan hep geç kalınmış 

Güzel günlerimizin bittiğini sanma 
Belki bir daha böylesi olmaz 
Ama her bi gün güzel aslında 
Yakın durmanın zor olduğu ortada 
Uzak olmak her zaman en kolay, 
Ama en zoru yalnız olunca 

Uyur, uyur belki hep yanında 
İlk sevgilin kendi solunda 
Her hatıra asılı duvarında 
Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş 
Gün gelince herkesin açılmış 
Ama sorarsan hep geç kalınmış



Heyy sen okuyan!
ve ben

Cidden soruyorum.
Hala nasıl böyle yaşayabiliyoruz?

Sakın kendinize sormayın tamam mı bu soruyu.
Bende zaten birazdan unutucam.
Böle donuk,mat..
kalbimizin üzeri bir parmak toz.
yaşayıp tüketelim bu ömrü..
sonrada geberip gidelim..
Zaten bir kaç kere daha gelicez bu hayata..
rahat olun..












Hiç yorum yok:

Yorum Gönder