23 Ocak 2012 Pazartesi

Yannis Ritsos'tan sevdiğim seçmeler..

SON İSTEK
Şiire, aşka ve ölüme inanıyorum, diyor
işte bu yüzden ölümsüzlüğe de inanıyorum.
Bir dize yazıyorum, dünyayı yazıyorum; ben varım; dünya var.
Bir ırmak akıyor serçe parmağının ucundan.
Yedi kere bu ırmak gökyüzünün mavisi. Yeniden
ilk gerçek oluyor bu arılık, bu benim son dileğim.


GÖRÜLMEMİŞ BİR ÇİÇEK AÇMA


Haykırmak istiyordu. 
Daha fazla dayanamayacaktı.
Sesini duyabilecek kimse yoktu orada.
Kimse duymak istemiyordu. 
Kendisi de korkuyordu sesinden. 
içinde boğuyordu sesini.
Patlamak üzereydi susuşu. 
Birden, havaya uçtu gövdesinin parçaları.
Özenle, sessizce toplayacaktı bu parçaları. 
Hepsini bir bir yerlerine yerleştirecekti delikleri kapamak için. 
Ve rasgele bir gelincik, bir sarı zambak bulursa, onları da toplayacak.
Kendisinin bir parçasıymış gibi gövdesine yapıştıracaktı.  
Böyleydi, delik deşik, görülmemiş bir şekilde çiçek açıyordu işte.


NERDEYSE EKSİKSİZ

Biliyorsun, ölüm diye bir şey yok, diyor adam kadına.
Biliyorum, evet, artık öldüğüme göre, diyor kadın.
İki gömleğin de ütülendi, çekmecede,
sadece küçücük bir gül benim özlediğim.


BELKİ BİR GÜN

Sana bu pembe bulutları göstermek istiyorum gecede. 
Ama görmüyorsun. Gece olmuş -insan neyi görebilir ki? 

Artık senin gözlerinle görmekten öte bir seçeneğim yok, 
diyor, 
demek ki yalnız değilim, yalnız değilsin. Gerçekten de 
bir şey yok sana gösterdiğim yerde. 

Sadece bir araya gelmiş yıldızlar, yorgun, 
bir kır eğlencesinden kamyonla dönen insanlar gibi, 
hayal kırıklığına uğramış, aç, hiç biri türkü söylemeyen, 
terli avuçlarında ezik yaban çiçekleri. 

Ama ben direteceğim, diyor, görmekte ve sana göstermekte 
çünkü sen görmezsen, sanki ben de görmemiş olacağım- 
hiç değilse senin gözlerinle görmemekte direteceğim- 
ve belki bir gün buluşacağız başka yönlerden gelip.


YANNİS RİTSOS

Kimdir?


Yannis Ritsos (1 Mayıs, 1909 - 11 Kasım, 1990) Yunan şair.

Peloponez yarımadasında Monemvasia'da doğdu. Ritsos liseyi bitirdikten sonra, on yedi yaşında Atina'ya gitti. Daha sonra yüksek öğrenimden vazgeçti. 1927–1931 yıllarını verem hastalığı nedeniyle bir sanatoryumda geçirdi. İlk şiirlerini bu dönemde yayımlamaya başladı. 1931'te komünist gruplara katıldı, bu şiirinin doğrultusunu çizdi; ilk şiirlerinde burjuva karşıtı devrimci sanatçıların çizgisini izledi. Trakter (1934, Traktör) adlı, Sovyetler Birliği'nde sosyalist düzeni ele aldığı ve teknik temasını da Yunan şiirine sokan ilk kitabında, nihilizme karşı tavır aldı. Epitaphios (Yazıt-Mezar Yazıtı) (1936) adlı kitabı Atina'da Zeus tapınağında, faşist cunta yönetimi tarafından törenle yakıldı.

Şair, solcu siyasal görüşleri yüzünden Metaksas (Limnos, Agios Evstratios, Makronisos adaları) ve Papadopulos (Giaros ve Leros adaları) dönemlerinde Ege Adalarında sürgün olarak yaşadı. Ayışığı Sonatı (1956) adlı kitabıyla Ulusal Şiir Ödülü'nü, 1976'da Etna-Taormina Şiir Ödülünü ve pek çok uluslararası ödülü kazandı. Ritsos'un otuzdan çok kitabı yayınlanmıştır. Ritsos 1977 Lenin Uluslararası Barış Ödülü'nü almıştır.

Ritsos, metaforlarla örülü şiirlerinde, Yunanistan coğrafyasını arka plana alarak, yurtseverlik duygularını işledi. İnsanın günlük yaşamdaki durumuna yaklaşımı, nesnelere duyduğu ilgi, ayrıntıları bütün yalınlığıyla yansıttığı kısa şiirlerinde iyice belirginleşir.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder